21 Haziran 2012 Perşembe
acaba gitme kal diyebilecekmisin bana... yoksa içinde kopan kıyametlere
rağmen sessiz kalıp, tek kelime bile etmeden ben giderken karşıdan
bakabilecekmisin... yoksa sessiz çığlıklar atıp; gitme, dur
diyemeyecekmisin bana... ben biliyorum aslında senin
neyapacağını... sessiz çığlıklar atacaksın, nefesin düğümlenecek, göz
yaşlarında sana eşlik edecek...ağlayacaksın... gitme dur demek istesen de
tüm gücünle haykırmak istesen bile o gücükendin de hissedemeyeceksin...
bir elinde mektupların, diğer elinde beraber çektirdiğimiz, hepsinin bir
anısı olan fotograflarımız olacak... sitem edeceksin... naletler
okuyacaksın...yüreğin burkulacak ama gitme kal diye
haykıramayacaksın...ama yolun sonu bu, be güzelim... uzak hemde çok uzak
bir yoldu bu... daracık, ince uzun,dönemeçli bir yoldu bu güzelim...
seninle birlikte elele, beraberce başladığımız bu yol artık yol
ayrımında... kah güldük, kah sevindik, kah hasret çekip ağladık
beraberce bu yolda... birbirimizin ellerini hiç bırakmayacaktık bu yolun
başında... ama kimbilebilirdiki sonunun böyle olacağını... aslında biz
seninle bir labirentin içindeydik... küçücük bir labirentti bu, bütün
yolların birbirine çıktığı... çıkış yolu olmayan...hep aynı yollarda
dolaştık biz seninle... hep aynı hataları yaptığımız gibi...
hep saklambaç oynadık bu labirentte... hep saklandık kaçtık herşeyden...
ama dedim ya labirentti bu... tüm yolların birbirine çıktığı... dönüp
dolaştık, birbirimizden kaçtık ama her seferindede birbirimize çıktık...
belkide hep biz istedik bu labirentte olmayı...hep birbirimize çıkmayı,
birbirimizi bulmak istedik belki de...birbirimize itiraf
edemesekte...senelerden beri sıkıldık aynı labirentte aynı yerleri
dolaşmaktan... sıkıldık... bunaldık... üzüldük... üzdük... artık bu
labirentten çıkma zamanı geldi be güzelim...birbirinin tam zıttı yönünde
iki çıkış bulduk sonunda... ve biz sırt sırtayız...ya farklı kapılardan
çıkıp herşey son deyip kalbimize gömeceğiz...ya da tek çıkıştan
beraber çıkacağız...dedim ya ben bunun sonunu biliyorum tatlı kız...
sessiz çığlıklarla, göz yaşlarımızı kendimize bir dost bilip arkamıza
dönmeden, durmadan yürüyeceğiz...yolun açık olsun cici kız... allaha
emanet ol...allaha ısmarladım seni...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder