21 Haziran 2012 Perşembe

acaba gitme kal diyebilecekmisin bana... yoksa içinde kopan kıyametlere rağmen sessiz kalıp, tek kelime bile etmeden ben giderken karşıdan bakabilecekmisin... yoksa sessiz çığlıklar atıp; gitme, dur diyemeyecekmisin bana... ben biliyorum aslında senin neyapacağını... sessiz çığlıklar atacaksın, nefesin düğümlenecek, göz yaşlarında sana eşlik edecek...ağlayacaksın... gitme dur demek istesen de tüm gücünle haykırmak istesen bile o gücükendin de hissedemeyeceksin... bir elinde mektupların, diğer elinde beraber çektirdiğimiz, hepsinin bir anısı olan fotograflarımız olacak... sitem edeceksin... naletler okuyacaksın...yüreğin burkulacak ama gitme kal diye haykıramayacaksın...ama yolun sonu bu, be güzelim... uzak hemde çok uzak bir yoldu bu... daracık, ince uzun,dönemeçli bir yoldu bu güzelim... seninle birlikte elele, beraberce başladığımız bu yol artık yol ayrımında... kah güldük, kah sevindik, kah hasret çekip ağladık beraberce bu yolda... birbirimizin ellerini hiç bırakmayacaktık bu yolun başında... ama kimbilebilirdiki sonunun böyle olacağını... aslında biz seninle bir labirentin içindeydik... küçücük bir labirentti bu, bütün yolların birbirine çıktığı... çıkış yolu olmayan...hep aynı yollarda dolaştık biz seninle... hep aynı hataları yaptığımız gibi... hep saklambaç oynadık bu labirentte... hep saklandık kaçtık herşeyden... ama dedim ya labirentti bu... tüm yolların birbirine çıktığı... dönüp dolaştık, birbirimizden kaçtık ama her seferindede birbirimize çıktık... belkide hep biz istedik bu labirentte olmayı...hep birbirimize çıkmayı, birbirimizi bulmak istedik belki de...birbirimize itiraf edemesekte...senelerden beri sıkıldık aynı labirentte aynı yerleri dolaşmaktan... sıkıldık... bunaldık... üzüldük... üzdük... artık bu labirentten çıkma zamanı geldi be güzelim...birbirinin tam zıttı yönünde iki çıkış bulduk sonunda... ve biz sırt sırtayız...ya farklı kapılardan çıkıp herşey son deyip kalbimize gömeceğiz...ya da tek çıkıştan beraber çıkacağız...dedim ya ben bunun sonunu biliyorum tatlı kız... sessiz çığlıklarla, göz yaşlarımızı kendimize bir dost bilip arkamıza dönmeden, durmadan yürüyeceğiz...yolun açık olsun cici kız... allaha emanet ol...allaha ısmarladım seni...  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder